Το έργο redisCOVer
Το Συμβουλευτικό Κέντρο Στήριξης της Οικογένειας υλοποίησε κατά τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο έργο με τίτλο redisCOVer. Το έργο χρηματοδοτήθηκε από τον Οργανισμό Νεολαίας Κύπρου κάτω από τη δράση RECOVER.
Μέσα από το redisCOVer οι διοργανωτές κάλεσαν νέους και νέες 20-35 ετών να ανακαλύψουν ξανά τη ζωή και να διερευνήσουν τις νέες διαστάσεις της, μετά την επέλαση της πανδημίας από την καθημερινότητα και τις ζωές όλων των ανθρώπων. Το έργο πρόσφερε δωρεάν εβδομαδιαίες συναντήσεις Εικαστικής Θεραπείας και Αφήγησης οι οποίες στόχευαν στην καταπολέμηση του άγχους και στη συναισθηματική ενδυνάμωση.
Με σιγουριά μπορούμε να πούμε πως τους τελευταίους μήνες άλλαξαν οι ζωές όλων μας. Καθημερινά είμαστε εκτεθειμένοι σε ένα ιό, ο οποίος μπορεί να προσβάλει σοβαρά την υγεία μας. Περιοριστήκαμε στο σπίτι για μεγάλα χρονικά διαστήματα, χάνοντας έτσι την κοινωνική επαφή, την επικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα, τις συνήθειες που έκαναν πιο όμορφη την καθημερινότητα μας. Πολλοί είναι εκείνοι που έχασαν τις δουλειές τους, άλλοι κλήθηκαν να εργαστούν ή να συνεχίσουν τις σπουδές τους από το σπίτι. Αρκετοί βρέθηκαν σε περιβάλλοντα κάθε άλλο παρά ευχάριστα, με την ενδοοικογενειακή βία να αυξάνεται ραγδαία τους τελευταίους μήνες. Όλα αυτά δημιούργησαν συναισθήματα άγχους και ανασφάλειας στη πλειοψηφία των ανθρώπων. Τα συναισθήματα αυτά, σύμφωνα με τους ειδικού θα συνεχίσουν να μας επηρεάζουν για πολύ ακόμη καιρό και είναι καλό να φροντίσουμε για την έκφραση και την εξωτερίκευση τους.
Έχοντας όλα αυτά υπόψη και γνωρίζοντας καλά τις ευεργετικές ιδιότητες των τεχνών στη ψυχολογία των ανθρώπων το ΣΥΚΕΣΟ διοργάνωσε συναντήσεις Εικαστικής Θεραπείας και Αφήγησης οι οποίες βρήκαν μεγάλη ανταπόκριση από νέους ανθρώπους οι οποίοι από την πρώτη κιόλας στιγμή δήλωσαν συμμετοχή. Στην ίδια θεματική δημιουργήθηκαν βίντεο τα οποία αναρτήθηκαν στο διαδίκτυο.
Μέσω της Εικαστικής Θεραπείας, με την καθοδήγηση της Λένιας Γεωργίου, δόθηκε χαρτί και μπογιά στους συμμετέχοντες για να εκφράσουν με χρώματα και σχήματα τα συναισθήματα τους. Ξεφεύγοντας από τη λεκτική επικοινωνία, κατάφεραν να εκφράσουν ιδέες, σκέψεις και συναισθήματα. Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων Αφήγησης, οι συμμετέχοντες έχοντας μία το ρόλο του αφηγητή και μία τον ρόλο του ακροατή κατάφεραν να δημιουργήσουν μια δική τους κοινότητα. Μέσα σε αυτή ανάπτυξαν τους δικούς τους κώδικες επικοινωνίας και ορμώμενοι από τις ιστορίες που αφηγήθηκε η Μαρίνα Κατσαρή μοιράστηκαν τα συναισθήματα τους, έγιναν μέρος μια ομάδας μέσω της οποίας έδωσαν ξανά νόημα στις εμπειρίες τους.
Οι επαγγελματίες που ανέπτυξαν τις συναντήσεις εντόπισαν στην επαφή τους με τους συμμετέχοντες έντονη την ανάγκη εξωτερίκευσης των συναισθημάτων τους. Την ίδια στιγμή οι συμμετέχοντες δήλωσαν εντυπωσιασμένοι από την επίδραση των μεθόδων αυτών στη ψυχολογία τους. Πολλοί από αυτούς δεν γνώριζαν τι σημαίνει Εικαστική Θεραπεία και Αφήγηση και δεν μπορούσαν να φανταστούν πως εφαρμόζονται. Με την ολοκλήρωση των συναντήσεων και αναφερόμενοι στις ευεργετικές αλλαγές που παρατήρησαν εξέφρασαν την άποψη ότι τέτοιου είδους προγράμματα είναι σημαντικό να εφαρμόζονται πιο συχνά για να μπορέσουν να ανταποκριθούν στις ανάγκες μεγαλύτερου αριθμού νέων.
